บทที่ 1 ยุคสมัยและหลักฐานทางประวัติศาสตร์

ประวัติศาสตร์เป็นการศึกษาเรื่องราวและพฤติกรรมของมนุษย์ในอดีต ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงเวลาและยุคสมัยต่างๆกัน ประวัติศาสตร์มีแนวคิดว่าในช่วงเวลาสังคมมีความเปลี่ยนแปลงไปจากช่วงเวลาก่อนหน้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่ง ย่อมมีความแตกต่างกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอีกช่วงเวลาหนึ่ง เหตุการณ์ที่เกิดก่อนย่อมเป็นเหตุ และจะมีผลต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลัง

คุณค่าที่สำคัญของประวัติศาสตร์ คือ การสร้างความตระหนักว่า อดีตเป็นบทเรียนสำคัญสำหรับปัจจุบันและอนาคต ดังนั้นผู้ศึกษาประวัติศาสตร์จะต้องมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเวลาและยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ เพื่อให้รู้ว่าเหตุการณ์ใดเกิดก่อน และเหตุการณ์ใดเกิดหลัง รวมทั้งสามารถเลือกหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เหมาะสมมาใช้ในการทำความเข้าใจเรื่องราวทางประวัติศาสตร์

• 1. การแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์

ประวัติศาสตร์เป็นศึกษาเรื่องราวและพฤติกรรมของมนุษย์ในอดีต ซึ่งเกิดขึ้น

ในช่วงเวลาและยุคสมัยต่างกัน ฉะนั้นเพื่อความสะดวกในการศึกษาเรื่องราว

ของมนุษย์ในอดีต นักประวัติศาสตร์ได้แบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์

ออกเป็น ๒ สมัย โดยอาศัยหลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเกณฑ์ ได้แก่

สมัยก่อนประวัติศาสตร์ (Prehistorical Period) เป็นช่วงเวลาที่

มนุษย์ยังไม่รู้จักใช้ตัวหนังสือในการเล่าเรื่องราว และสมัยประวัติศาสตร์

(Historical Period) เป็นช่วงเวลามนุษย์รู้จักใช้ตัวหนังสือในการเล่า

เรื่องราว ต่างๆในสังคม

ในปัจจุบันองค์การศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ(UNESCO) ได้กำหนดอายุยุคสมัยเพิ่มขึ้นมาอีก 1 สมัย

เรียกว่า สมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์ (Protohistorical Period)

ซึ่งเป็นยุคสมัยที่มนุษย์ในสังคมนั้นยังไม่รู้จักใช้ตัวอักษร บันทึกเรื่องราวของตนเอง แต่มีผู้คนจากสังคมอื่นซึ่งได้เดินทางผ่าน และได้บันทึกเรื่องราวถึงผู้คนเหล่านั้นไว้